Ik ben grootgebracht door New Englanders met een voorliefde voor understatement in de ‘in your face’-cultuur van New York City. Terwijl ze de nadruk op bescheidenheid legden, stelden mijn ouders onafhankelijk denken op prijs en respecteerden ze mensen die opkwamen voor de zaak van sociale rechtvaardigheid.
Ik ben opgegroeid zonder televisie, getraind in muziek en geschoold in niet-traditionele instellingen die een onafhankelijke en kritische benadering van alles in het leven benadrukte, vooral van gevestigde systemen van kennis.
Zowel een liefde voor muziek als de neiging om verder te kijken dan aannames, vooral waar men een glimp kan opvangen van maatschappelijke mores die zich onder de oppervlakte schuilhouden, zijn sinds die tijd altijd sterk bij mij aanwezig geweest.
En zo ben ik geland, ver weg van huis, spittend in de verborgen en gemarginaliseerde elementen van het leven. Zowel in de ogenschijnlijke zin – het werken met ouderlijke subjectiviteit, seksuele en culturele minderheden, of slachtoffers van trauma’s. Maar evenzo in de grotere zin dat we onszelf allemaal soms als ‘anders’ opvatten – op gespannen voet met de heersende ideeën over het een of ander – of we schamen ons en voelen de noodzaak om aspecten van wie we zijn en wat we voelen of geloven te verbergen.
Ik heb achting voor psychodynamische theorie en fenomenologische onderzoeksmethoden, omdat beide een diepgaande verkenning van de innerlijke ervaring vergemakkelijken. Het narratieve ziften door lagen van ervaring of identiteit, of in contact komen met dromen en het onbewuste, het gaat allemaal over tot de kern van dingen komen – de kern die natuurlijk gedeeltelijk fictie is … een tijdelijke waarheid die snel verdampt, de kern die niet bestaat in de zin van de Grand Theory.
In ervaringsgerichte termen zijn dit momenten waarop je diepe samenhang, ‘innerlijke waarheid’ of verbinding met je diepste zelf voelt, of een gevoel van zin dat je leeft in dit lichaam, in dit leven.
Tot slot ben ik geïnteresseerd in het begrijpen van dit soort van diepe ervaringen in hun belichaamde vormen, en in relatie tot de fysieke wereld. Mijn eigen levenslang betrokkenheid met expressieve ‘body-mind’ praktijken varierend van ‘arts to martial arts’ heeft een grote invloed op mijn leven gehad. Ik zie ook steeds meer het belang in om aandacht aan deze dimensie van ervaring te schenken in een samenleving die lichaam en geest van oudsher heeft gescheiden. We hebben prioriteit gegeven aan het ‘rationele’ … in een irrationele mate!
Dit sluit op zijn beurt aan bij de thema’s waarover ik als burger al lange tijd bezorgd ben: het misbruik en de vervuiling van ons milieu, en de relatie van mensen met de natuur. Hoe we ons verhouden tot ons lichaam en hoe we de aarde behandelen, zijn, vermoed ik, zeer met elkaar verbonden.
English 
Nederlands 
Recent Comments