Aanstaande/ kersverse ouderschap

 

Kersverse ouderschap is een bijzonder heftige tijd. Al is er hier best wat over geschreven, toch zien we hetzelfde trend als bij de literatuur over ouderschap: het gaat voornamelijk over opvoederschap en de behoeften van de baby, en verdiept zich minder in de ervaring van ouders zelf.

Een van de gevolgen hiervan is een gebrek an aandacht voor wat het met aanstaande ouders doet om een baby te verliezen of medische problemen door te maken bij moeder of kind. Zulke zogenaamde ‘perinatale’ complicaties zijn onderbestudeerd en gaan vaak schuil achter annames zoals dat wanneer de moeder of baby weer gezond is, alles verder vanzelf gaat, zonder voldoende erkenning voor de emotionele en potentiele ontwikkelings aanslagen dat zulke complicaties met zich meebrengen. Oftewl, de aanname dat als de baby er niet meer is, ook geen ouderschap meer is. Terwijl niets is minder waar.

Even gebrekkig is aandacht voor hoe belangrijk een emotionele rol de eerste hulpers–verloskundigen, verpleegkundigen of kraamzorg–hebben voor kersverse ouders en met name moeders.

Groepen voor aanstaande/ kersverse ouder paren

Een belangrijk thema die nauwelijks aandacht krijgt in prenatale klassen en babypeuterspeelzalen is de enorme impact van het samen ouders worden op de partnerrelatie. Uit onderzoek blijkt dat de stress in de relatie met een factor negen stijgt. Dit is niet verwonderlijk, gezien het feit dat beide leden van het stel te maken hebben met een belangrijke nieuwe uitdaging die allerlei behoeften en angsten aanwakkert, en geen van de partijen krijgt genoeg slaap of heeft tijd genoeg om dit alles te verwerken.

Nieuwe oudergroepen voor stellen helpen je je relatie te versterken en voor te bereiden voordat de baby wordt geboren, en er in de weken en maanden erna beter mee om te gaan. In tegenstelling tot andere prenatale klassen houdt deze groep niet op bij de geboorte, maar gaat deze hierna door.